Μνήμες 1953.
Αγαπητοί φίλοι Κεφαλλονίτες,
Έρχομαι στο όμορφο νησί σχεδόν 30 χρόνια τώρα. Το έχω μάθει, το έχω ζήσει, το έχω τρέξει από μια άκρη ως την άλλη, το έχω ζήσει, το έχω αγαπήσει σαν δεύτερη πατρίδα. Μαθαίνοντας για την ιστορία του νησιού, σταματάς το 1953 και βλέπεις τα ερείπια που άφησε ο Εγκέλαδος. Μνήμες πικρές και δύσκολες. Μνήμες που φέρνουν στο μυαλό μου και τους δικούς μου προγόνους, όταν έμειναν άστεγοι στους δρόμους της Προσφυγιάς και ορισμένοι βρήκαν καταφύγιο κι εδώ στο νησί.
Αυτές τις μνήμες σκέφτομαι να τις “σμίξουμε” διανύοντας όσο το δυνατόν περισσότερα χλμ αφιερωμένα στους νεκρούς που άφησαν πίσω τους οι σεισμοί του 1953.
Αρχική μου σκέψη ήταν να διανύσω στο νησί 386 χλμ, όσοι και οι νεκροί από τον σεισμό, τρέχοντας στον κεντρικό οδικό άξονα του νησιού ή και περνώντας σε μερικά χωριά που έχουν “πληγεί” περισσότερο για να τα συμπληρωθούν τα χλμ. αφού ο κεντρικός οδικός άξονας δεν επαρκεί.
Θα ήθελα να ενημερώσω τον αρμόδιο Αντιπεριφερειάρχη και τους εμπλεκόμενους δήμους, ώστε αν τυχόν χρειαστεί κάτι, να μπορούν να συνδράμουν ή ακόμη και να συμμετέχουν κάτοικοι με όσα χλμ μπορούν και θέλουν, όταν θα περνάω από τα μέρη τους ή απ’ όπου θέλουν
Γιώργος Ζαχαριάδης