Στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων τοποθετήθηκα για το νέο σχέδιο νόμου τουΥπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, το οποίο αφορά τη μεταρρύθμιση και αναδιοργάνωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που φέρνει τη δημόσια διοίκηση της χώρας μας ένα βήμα πιο κοντά στην αποτελεσματικότητα, τη διαφάνεια και τη θεσμική ωριμότητα που αξίζει σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.
Η μετατροπή της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου δεν είναι μια απλή οργανωτική αλλαγή. Είναι πράξη ουσίας, που ενισχύει τη λειτουργική ανεξαρτησία, την επαγγελματική ευελιξία και την επιχειρησιακή αξιοπιστία ενός φορέα κρίσιμης σημασίας για την ασφάλεια των πτήσεων και την εικόνα της Ελλάδας στον κόσμο.
Η νέα Υπηρεσία αποκτά πλέον τα εργαλεία για να λειτουργεί με επαγγελματισμό, ταχύτητα και θεσμική συνέχεια. Θα διαθέτει δικό της προϋπολογισμό, θα αξιοποιεί πόρους από τον EUROCONTROL και θα μπορεί να επενδύει σε τεχνολογίες αιχμής, σε κυβερνοασφάλεια, σε υποδομές και εξοπλισμό. Έτσι διαμορφώνεται ένα μοντέλο δημόσιας λειτουργίας που δεν εξαρτάται από τη γραφειοκρατία, αλλά στηρίζεται στη γνώση, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία.
Ιδιαίτερη βαρύτητα έχει και η ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού. Καμία θεσμική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να επιτύχει χωρίς ανθρώπους ικανούς, αξιοκρατικά επιλεγμένους και εκπαιδευμένους. Με τη δημιουργία περισσότερων από 2.000 χιλιάδων οργανικών θέσεων, το προσωπικό της Υπηρεσίας αποκτά νέες προοπτικές εξέλιξης και εκπαίδευσης, μέσα σε ένα περιβάλλον που αναγνωρίζει τον ρόλο του ελεγκτή, του μηχανικού, του υπαλλήλου των αερολιμένων ως πυλώνα της εθνικής ασφάλειας και αξιοπιστίας.
Το κράτος που σέβεται τον πολίτη δεν είναι εκείνο που υπόσχεται πολλά, αλλά εκείνο που λειτουργεί σωστά. Με αυτή τη λογική, η κυβέρνηση προχωρά με σχέδιο και συνέπεια σε μεταρρυθμίσεις που δεν αλλάζουν απλώς τίτλους και οργανωτικά σχήματα, αλλά δημιουργούν νέους θεσμούς εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτείας και κοινωνίας.
Στο δεύτερο μέρος της ομιλίας μου, στάθηκα στην τροπολογία που αφορά την προστασία του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Δεν πρόκειται για περιορισμό της ελευθερίας, αλλά για μια αυτονόητη πράξη σεβασμού απέναντι στην Ιστορία και τους ανθρώπους που θυσιάστηκαν για την πατρίδα.
Όπως συμβαίνει σε όλες τις ώριμες δημοκρατίες, από τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο έως την Ιταλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, έτσι και η Ελλάδα οφείλει να διασφαλίσει την ακεραιότητα του ιερότερου δημόσιου χώρου της. Το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη δεν είναι σκηνικό πολιτικών αντιπαραθέσεων· είναι τόπος συλλογικής σιωπής και εθνικής ενότητας.
Η τροπολογία οριοθετεί σαφώς τον χώρο μπροστά από το μνημείο, απαγορεύει καταλήψεις και βεβηλώσεις, προβλέπει κυρώσεις και αναθέτει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και στην Ελληνική Αστυνομία τη διασφάλιση της τάξης και της αξιοπρέπειας του χώρου. Οι πολίτες έχουν και θα έχουν πάντοτε το δικαίωμα να διαδηλώνουν, όχι όμως πάνω στον τάφο των ανωνύμων ηρώων.
Πατριωτισμός δεν είναι ο υψηλός τόνος, αλλά ο σεβασμός. Και σεβασμός, σε αυτή την περίπτωση, σημαίνει να διαφυλάξουμε την ιερότητα ενός συμβόλου που ενώνει όλους τους Έλληνες.
Η Ελλάδα προχωρά μπροστά με ευθύνη, με θεσμική συνείδηση και με βαθιά πίστη ότι η πρόοδος δεν έρχεται ποτέ από τους αυτοσχεδιασμούς, αλλά από τις μεταρρυθμίσεις που έχουν διάρκεια, λογική και αξιακό βάθος.
Παρακολουθείστε την παρέμβασή μου στον σύνδεσμο που ακολουθεί:
Παναγής Καππάτος
Βουλευτής Κεφαλονιάς & Ιθάκης








