Στο τέλος του Λιθοστρώτου στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς, στην οδό Αντρέα Μεταξά, σε έναν από τους αρκετά πολυσύχναστους δρόμους, εκτυλίσσεται εδώ και χρόνια μια εικόνα, που προσβάλλει την έννοια της δημόσιας ασφάλειας και της στοιχειώδους προσβασιμότητας. Ένα πεζοδρόμιο, που όφειλε να εξυπηρετεί τους πολίτες, έχει μετατραπεί σε επικίνδυνη διαδρομή εμποδίων, πλήρως ακατάλληλη για τη διέλευση πεζών, προσβάλλοντας τόσο την αισθητική της περιοχής όσο και το περιβάλλον των γύρω εμπορικών καταστημάτων.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Ματίνα Σπυράτου
Σκαλιά δίχως λογική συνέχεια ξεπετάγονται, ογκώδεις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, ανομοιογενές ύψος και δάπεδο που αλλάζει απότομα, συνθέτουν ένα σκηνικό εγκατάλειψης. Ο χώρος για τον πολίτη είναι είτε περιορισμένος είτε μηδενικός και στην ουσία ανύπαρκτος. Το πεζοδρόμιο δεν αποτελεί ενιαίο και ασφαλές πέρασμα, αλλά μάλλον μια αποσπασματική κατασκευή, που δοκιμάζει καθημερινά την ισορροπία και την υπομονή όσων τολμούν να το χρησιμοποιήσουν.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το τμήμα μπροστά από ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο, όπου εδώ και πολλά χρόνια δίχτυα και σιδερένιες κατασκευές καλύπτουν ολόκληρο το πλάτος του πεζοδρομίου. Ο δημόσιος χώρος έχει ουσιαστικά “καταληφθεί”, χωρίς καμία ουσιαστική μέριμνα από τη Δημοτική Αρχή Αργοστολίου. Το σημείο παραμένει ως έχει… ένα σιωπηλό μνημείο αδιαφορίας. Το κτήριο είναι ετοιμόρροπο και περιμένουμε όλοι απλά να πέσει; Γιατί;;;
Ακόμη πιο παράδοξη είναι η εικόνα σε άλλο τμήμα του ίδιου πεζοδρομίου, όπου έχει προστεθεί πρόχειρα ένα πρόσθετο κομμάτι που προεξέχει προς τον δρόμο, μόνο και μόνο για να «χωρέσουν» δύο σκαλάκια κατοικίας που βρίσκονται πάνω στο πεζοδρόμιο. Αντί το πεζοδρόμιο να εξυπηρετεί τον πολίτη, ο πολίτης καλείται να προσαρμοστεί σε διάφορες κατασκευές, θέτοντας σε κίνδυνο τη σωματική του ακεραιότητα. Όλο το Αργοστόλι είναι έτσι, παντού σκαλάκια, δέντρα, κολώνες, πλέον και γλαστράκια… Όμως, από που θα πρέπει να περάσει ο πεζός… με ασφάλεια;
Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη αν ληφθεί υπόψη ότι ο δρόμος έχει συνεχή κυκλοφορία, ενώ από την άλλη πλευρά υπάρχουν μονίμως παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Οι πεζοί συχνά αναγκάζονται να κατέβουν στο οδόστρωμα, εκτεθειμένοι σε διερχόμενα οχήματα, σε ένα σημείο όπου ένα λάθος βήμα μπορεί να αποβεί μοιραίο. Μην ξεχνάμε ότι έχουν συμβεί και διάφορα περιστατικά στο δρόμο αυτό από διερχόμενα αυτοκίνητα, με καταστροφές σε παρακείμενα οχήματα και όποιον άλλον βρήκαν μπροστά τους…
Για τα άτομα με αναπηρία, τους ηλικιωμένους, τους ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες, αλλά και τους γονείς με καρότσια, το πέρασμα από το σημείο αυτό είναι απλώς αδύνατο. Ο αποκλεισμός τους είναι απόλυτος και διαρκής, σε έναν δρόμο που χρησιμοποιείται καθημερινά από εκατοντάδες πολίτες και επισκέπτες της πόλης.
Κι όμως, παρά την επικινδυνότητα και την προφανή παραβίαση κάθε έννοιας προσβασιμότητας, η εικόνα αυτή παραμένει αναλλοίωτη επί χρόνια. Όλοι κάνουν πως δεν βλέπουν. Κι όμως, όλοι περνούν από εκεί. Στο τέλος του Λιθοστρώτου, η αδιαφορία έχει γίνει κανονικότητα και το πεζοδρόμιο, μια σιωπηλή απειλή για όσους απλώς θέλουν να περπατήσουν με ασφάλεια. Δεν το είδαμε σήμερα, λοιπόν, αλλά το βλέπουμε διαρκώς και αυτό είναι το ΠΙΟ εξοργιστικό…
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
