Έφυγε από τη ζωή ο Παναγής Δίλαλος
Συλλυπητήριο Μήνυμα
Ο κ. Παναγής έφυγε … για το μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας…
Η μορφή του, οι ιστορίες του, τα πειράματα φυσικής και η αγάπη του για όλους εμάς, θα μείνουν βαθιά χαραγμένα στη μνήμη μας
Ποτέ δεν μας ξέχασε, ακόμα και όταν αφήσαμε τον κόσμο του σχολείου και μπήκαμε στο στίβο της ζωής … πάντα ρωτούσε για μας … με γνήσιο ενδιαφέρον
Πάντα ήθελε να μαθαίνει τα βήματά μας, την πορεία μας …
Ακόμη και μετά τη συνταξιοδότησή του, μέσα από την ενεργό συμμετοχή του στα πολιτιστικά δρώμενα, συνέχισε να προσφέρει για τη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, με αγάπη για το χωριό του και τους συγχωριανούς του …
κ. Παναγή, αγαπημένε μας Καθηγητή, θα είσαι πάντα μια γλυκιά ανάμνηση των μαθητικών χρόνων μας …
Σ’ ευχαριστούμε για όλα όσα μας δίδαξες
Καλό σου Ταξίδι
Θερμά Συλλυπητήρια στην πολυαγαπημένη σύζυγό του και στα παιδιά του
Θεόφιλος Μιχαλάτος
Δήμαρχος Αργοστολίου
Επιστολή Ηλία Τουμασάτου
Δεν είχα την τύχη να τον έχω ούτε καθηγητή ούτε συνάδελφο. Όταν διορίστηκα στις Κεραμειές ο Παναγής Δίλαλος είχε συνταξιοδοτηθεί. Βρήκα όμως εκεί την αύρα του, όπως συμβαίνει με όλους τους “παλιούς” καθηγητές που επί χρόνια υπηρέτησαν σε εκείνο το σχολείο, και στη συνείδηση της μικρής μας κοινωνίας έχουν συνδεθεί με αυτό.
Αν δεν το ζήσει κανείς αυτό είναι δύσκολο να το περιγράψει. Και σίγουρα συμβαίνει και σ’ άλλα σχολεία, εγώ μόνο σ’ αυτό έχω δουλέψει και καταθέτω αυτή την εμπειρία. Ορισμένοι άνθρωποι, με την πολύχρονη παρουσία και προσφορά τους στο σχολείο και την τοπική μας κοινωνία, με την αγάπη που έχουν επιδείξει για το λειτούργημά τους, αφήνουν πίσω τους μια κληρονομιά, που τη βρίσκουμε, τη ζούμε, εμείς οι “νεότεροι”. Μια κληρονομιά που θέλει το σχολείο αυτό να λειτουργεί σαν οικογένεια, τις σχέσεις των ανθρώπων που εργάζονται, αλλά και που φοιτούν σ’ αυτό, να υπερβαίνουν τα τυπικά όρια των διαταγμάτων και των εγκυκλίων, να είναι ανθρώπινες…
Αυτό το σχολείο βρήκα κι εγώ, 15 χρόνια πριν. Στην οικογένειά μου δεν προστέθηκαν μόνο οι συνάδελφοι που βρήκα, αλλά κι οι “παλιοί” καθηγητές, που με τον τρόπο τους ήταν εκεί. Στις γιορτές, ο Παναγής Δίλαλος θα έψαλλε στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, και θα παρακολουθούσε πάντα τη μικρή μας παρέλαση, μαζί με τη σύζυγό του και επίσης καθηγήτρια (και διευθύντρια) του Σχολείου κ. Βάσω Μακρυδήμα. Δεν έφυγαν ποτέ αυτοί οι άνθρωποι από το σχολείο. Γιατί μας άφησαν την αγάπη τους. Που έγινε και δικιά μας αγάπη.
Βρήκα λοιπόν ένα σχολείο όπου η αγάπη μπορούσε (και μπορεί!) να νικήσει κάθε δυσκολία. Και θέλω να πιστεύω ότι αυτή η “κληρονομιά” των “παλιών”, εξακολουθεί να ισχύει, κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια. Και επειδή όλοι είμαστε περαστικοί, μακάρι να δώσω κι εγώ αυτή τη σκυτάλη αυτής της αγάπης, έτσι καθαρή και ατόφια, όπως την έλαβα.
Ηλίας Τουμασάτος
καθηγητής στο Βαλλιάνειο Λύκειο Κεραμειών
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ, ΠΑΝΑΓΗ
Μας έφυγε ένας από τους τελευταίους της παλιάς καλής «φουρνιάς» καθηγητών της Κεφαλονιάς, ο Παναγής Δίλαλος, δάσκαλος, παιδαγωγός, συνάδελφος, φίλος.
Ήταν αφοσιωμένος στη «δουλειά» του, αγαπούσε την «τάξη», δεν ήθελε να «χάνει» ώρες.
Αγαπούσε τους μαθητές του. Έγνοια του ήταν αν κατάλαβαν το μάθημα. Γι’ αυτό και δίδασκε κατανοητά, με ζωντάνια, «παίδευε» τον πίνακα, «έπαιζε» με τα πειράματα, γέμιζε κιμωλίες από πάνω μέχρι κάτω. Γενιές μαθητών αγάπησαν τη Φυσική χάρη στον Παναγή.
Πλησίαζε τα παιδιά, τα συμβούλευε. Και μέσα στη σχολική αίθουσα και μέσα στο προαύλιο και στο δρόμο. Είχε τον «τρόπο» του. Κι εκείνα έρχονται σήμερα – μεγάλοι και μεγάλες πια – και εκτιμούν την προσπάθεια και τη στάση του Δασκάλου τους.
Καλός συνάδελφος ο Παναγής, έτοιμος πάντα να σε βοηθήσει, να σου εξηγήσει, να σ’ εξυπηρετήσει. Και από τη θέση του διευθυντή ο Παναγής εργαζόταν ακόμη περισσότερο, αλλά πάντα παρέμενε, χωρίς τυπικότητες και … ιεραρχίες, ο καλός συνάδελφος.
Και μετά τη συνταξιοδότησή του δε σταμάτησε να γνοιάζεται για το Σχολείο και την Εκπαίδευση. Μαζί με την κ. Βάσω Μακρυδήμα, τη σύζυγό του – αξιόλογη και αγαπητή συνάδελφο – ρωτούσε και μάθαινε τα νεότερα στον εκπαιδευτικό χώρο.
Άνθρωπος της προσφοράς ο Παναγής, πολίτης, ενεργός, δραστήριος. Χαρακτηριστικά του η εντιμότητα, η συνέπεια, η συν-εργασία. Ενέπνεε, συσπείρωνε, καθοδηγούσε σωστά. Εργάστηκε με πρόγραμμα και υπομονή, για να στήσει το Σύλλογο του χωριού του, τον οποίο σήμερα όλοι καμαρώνουμε.
Φεύγεις, Παναγή, αλλά μένει το έργο σου, μένει το παράδειγμά σου. Η προσφορά σου είναι ζωντανή ανάμεσά μας. Θα σε θυμόμαστε με σεβασμό, εκτίμηση και αγάπη.
Και … κοίτα να δεις, βορέ Παναγή, εκεί που θα πας, αν συναντήσεις τη Λουκία – την εκτιμούσες, το ξέρω‧ κι εκείνη σ’ αγαπούσε – πες της για ’κείνη την παρένθεση [( )] – ξέρεις εσύ…
Αντίο, Παναγή. Καλό σου ταξίδι, αγαπημένε συνάδελφε και φίλε.
15-7-2024
Πέτρος Πετράτος
Καλό σου ταξίδι δάσκαλε μας.
Ένας εξαιρετικός δάσκαλος αλλά και πολύ αγαπητός άνθρωπος ο Παναγής Δίλαλος έφυγε από κοντά μας. Εμείς οι παλιοί μαθητές του τον αποχαιρετούμε με λίγα λόγια σεβασμού, εκτίμησης και αγάπης.
Καθηγητής μας σε απαιτητικά μαθήματα, μας έκανε με τον τρόπο του να τα προσεγγίζουμε με μεγαλύτερο ενδιαφέρον, να θέλουμε να διακριθούμε.
Σε μια περίοδο με πολλές δυσκολίες, μας προσέφερε γνώσεις στη σχολική τάξη αλλά επί πλέον μας προετοίμαζε και πέρα από τις απαιτήσεις του σχολείου, για τις εξετάσεις που θα ακολουθούσαν μετά την αποφοίτηση μας.
Όμως και πολύ μετά τα μαθητικά μας χρόνια στάθηκε κοντά μας. Ένας απλός και προσιτός άνθρωπος που με ενδιαφέρον και πολύ αγάπη επικοινωνούσε συχνά μαζί μας, να μας ευχηθεί στις γιορτές, να ρωτήσει και να μάθει τα νέα μας και τα νέα της οικογένειας μας. Χαιρόταν ιδιαίτερα για κάθε προσπάθεια μας που είχε επιτυχία.
Άνθρωπος του καθήκοντος, δραστήριος και με διάθεση προσφοράς είχε και σημαντική κοινωνική δραστηριότητα.
Ένας σπουδαίος άνθρωπος που θα τον θυμόμαστε πάντα με σεβασμό και αγάπη.
Τον αποχαιρετούμε με θλίψη και εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του.
Ηρακλής Κουρκουμέλης
Ανδρέας Ζαπάντης